بررسی رابطه هوش هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی

بررسی رابطه هوش هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی رقیه یگانه دارابی1 دکتر مریم حافظیان2 چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی  است و جامعه آماری شامل 310 نفر از کودکان پیش دبستانی مراکز مهد کودک سه ستاره شهرستان ساری بود که از این عده 150 کودک پیش دبستانی با توجه به جدول کرجسی و مورگان و با روش تصادفی خوشه­‌ای به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­‌ها شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(2003)، مقیاس هوش هیجانی شوته و همکاران (2001)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و همکاران، 1989) و مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­‌ها نشان می­دهد که رابطه منفی معناداری میان ابعاد هوش هیجانی از جمله درک هیجانی، نظم‌­جویی هیجانی و به کارگیری هیجانی، تاب­آوری و مثبت اندیشی مادران با اضطراب جدایی کودکان وجود دارد. همچنین هوش هیجانی، تاب­آوری و  مثبت ­اندیشی پیش­­‌بینی کننده ای مناسب برای اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی است.  با توجه به میزان t و سطح معناداری مشخص شد که در میان عاملهای پیش­‌بین، مؤلفه­‌های درک هیجانی، نظم جویی هیجانی، تاب آوری و شادکامی مادران سهمی مناسب در تبیین اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی دارند. با توجه به مدل نهایی، نظم جویی هیجانی، درک هیجانی، تاب آوری و مثبت اندیشی به ترتیب بیشترین تأثیر را در کاهش اضطراب جدایی کودکان دارند.   کلید واژگان: هوش هیجانی، تاب آوری، مثبت اندیشی، اضطراب جدایی   ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تاریخ دریافت: 96/2/24                  تاریخ پذیرش: 96/10/19 1. کارشناس ارشد، گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران [email protected] 2. استادیار گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران (نویسنده مسئول)                     [email protected]